εκπαίδευση coaching
ΤΑ ΕΠΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ
ΚΕΝΤΡΟ 4: ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
Όταν οι εξαρτήσεις μας μεταμορφώνονται σε προτιμήσεις, μπορούμε να αρχίσουμε να βιώνουμε άνευ όρων αγάπη, όπου δεν χρειαζόμαστε, δεν αναζητούμε και δεν περιμένουμε τίποτα από τον άλλον ως αντάλλαγμα. Αποδεχόμαστε και αγαπάμε τους άλλους, ακόμη και όταν δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις προτιμήσεις μας. Τα συναισθήματα αποξένωσης και άμυνας διαλύονται, και αφιερώνουμε πολύ λιγότερο χρόνο και ενέργεια στη δημιουργία εγωιστικών εικόνων για να κρύψουμε το πώς αισθανόμαστε πραγματικά. Νιώθουμε μια μεγαλύτερη ενότητα με τους άλλους.
Καταλαβαίνουμε ότι οι άλλοι κυριαρχούνται από τις εξαρτήσεις τους και δεν μπορούν να αποφεύγουν περιστασιακά να ενεργούν εγωιστικά. Τους συγχωρούμε και νιώθουμε συμπόνια για αυτούς. Ωστόσο, δεν αισθανόμαστε ανώτεροι. Δεν νιώθουμε ούτε ανώτεροι ούτε κατώτεροι.
Παίζουμε λιγότερα παιχνίδια και είμαστε πιο ειλικρινείς. Είμαστε πιο χαλαροί στις σχέσεις μας, κάτι που επιτρέπει στους άλλους να αισθάνονται πιο χαλαροί, πιο αποδεκτοί και πιο ασφαλείς στην παρουσία μας.
Η αγάπη ρέει πιο ελεύθερα. Προφανώς, αυτό το κέντρο συνδέεται με το κέντρο της καρδιάς.
Αν έχετε ποτέ βρεθεί με ένα άτομο που σας έχει αγαπήσει άνευ όρων, θα καταλάβετε πόσο θεραπευτική και μεταμορφωτική εμπειρία είναι αυτή. Όλοι αξίζουμε να αγαπηθούμε με αυτόν τον τρόπο, και όλοι οι άλλοι αξίζουν να τους αγαπάμε με αυτόν τον τρόπο σε αντάλλαγμα.
Το να αγαπάμε άνευ όρων δεν σημαίνει ότι πρέπει να αποδεχόμαστε τις αρνητικές πράξεις ή συμπεριφορές των άλλων. Μπορούμε να τους αποδεχτούμε και να τους αγαπήσουμε ως όντα, ακόμη και όταν οι πράξεις τους δεν είναι αποδεκτές. Έτσι, μπορούμε να τους αποδεχτούμε, αλλά να τους ζητήσουμε με σιγουριά οι πράξεις τους να ευθυγραμμιστούν περισσότερο με την αλήθεια που υπάρχει μέσα τους.
Αυτό μοιάζει με την αγάπη μιας μητέρας για το παιδί της. Η μητέρα συνεχίζει να αγαπά το παιδί, αν και μπορεί να μην εγκρίνει ορισμένες πτυχές της συμπεριφοράς του. Αυτό είναι σημαντικό να το καταλάβουν οι γονείς. Μπορούμε να αφήσουμε το παιδί να αισθάνεται ότι η αγάπη μας είναι συνεχής, αλλά ότι ορισμένοι τύποι συμπεριφοράς δεν είναι αποδεκτοί. Έτσι, διακρίνουμε μεταξύ του παιδιού και της συμπεριφοράς του. Αυτή η διάκριση είναι επίσης πολύ χρήσιμη όταν αντιμετωπίζουμε ενήλικες, καθώς και όταν αντιμετωπίζουμε τον εαυτό μας.
Μέχρι τώρα, η αγάπη μας σπάνια ήταν καθαρή, αλλά μάλλον αγάπη αναμεμιγμένη με ανάγκες και προσκολλήσεις. "Αγαπούσαμε" τον άλλον επειδή μας πρόσφερε ασφάλεια, ευχαρίστηση ή επιβεβαίωση. Αν, αργότερα, αυτός ή αυτή σταματήσει να ικανοποιεί αυτές τις ανάγκες, ή αρχίσει να εμποδίζει την ικανοποίηση αυτών των αναγκών ή προσφέρει όλα όσα μας έδινε τώρα σε κάποιον άλλον, παραμένει η αγάπη μας; Ή μήπως νιώθουμε πληγωμένοι, απορριφθέντες, προδομένοι, εξαπατημένοι, πικραμένοι, και ίσως θυμό, μίσος και επιθυμία για εκδίκηση;
Αν συμβαίνει αυτό, τότε αυτό που αισθανόμασταν δεν ήταν άνευ όρων αγάπη. Ήταν αγάπη αναμεμιγμένη με ανάγκες και προσκολλήσεις που ικανοποιούνταν από τον άλλον.
Η αλήθεια είναι ότι μπορούμε να βιώσουμε καθαρή αγάπη μόνο όταν δεν χρειαζόμαστε τίποτα από τον άλλον. Διαφορετικά, όταν αυτός ή αυτή σταματήσει να μας προσφέρει αυτό που χρειαζόμαστε, τα συναισθήματά μας θα αλλάξουν, ειδικά αν αρχίσει να το προσφέρει σε κάποιον άλλον.
**Εξαγνίζοντας το μετάλλευμα χρυσού**
Δεν χρειάζεται να αισθανόμαστε ενοχές που η αγάπη μας δεν είναι καθαρή. Είναι φυσικό σε αυτό το στάδιο της εξελικτικής μας πορείας. Αν είχαμε ήδη ολοκληρώσει αυτό το μάθημα, είναι πιθανό ότι δεν θα χρειαζόταν να ενσαρκωθούμε. Η αγάπη μας τώρα είναι σαν το μετάλλευμα του χρυσού όταν εξάγεται για πρώτη φορά από το έδαφος. Περιέχει άλλες ακαθαρσίες που πρέπει να αφαιρεθούν. Οι σχέσεις μας είναι το χωνευτήρι στο οποίο η αγάπη μας θερμαίνεται, και οι ακαθαρσίες της αναδύονται στην επιφάνεια. Κάθε σχέση αγάπης, είτε με σύζυγο, παιδί, γονέα ή φίλο, μας δίνει τα ακριβή ερεθίσματα που χρειαζόμαστε για να δούμε τις ακαθαρσίες που εξακολουθούν να υπάρχουν στην αγάπη μας και να τις αφαιρέσουμε, ίσως με τη βοήθεια των τεχνικών που προσφέρονται σε αυτό το βιβλίο.
Μπορούμε να αναγνωρίσουμε αυτές τις "ακαθαρσίες" (τις προσκολλήσεις, τις αποστροφές και τους φόβους μας) από τα αρνητικά συναισθήματα που προκαλούν μέσα μας. Κάθε φορά που νιώθουμε αρνητικά συναισθήματα προς ένα αγαπημένο πρόσωπο, ας ρωτήσουμε τον εαυτό μας:
1. "Τι είναι αυτό που θέλω από αυτόν/αυτήν και δεν μου το δίνει αυτή τη στιγμή;
2. Μπορώ να τον/την αγαπώ παρά την ανικανότητά του/της ή την άρνησή του/της να μου δώσει αυτό που θέλω; Ή αυτό είναι προϋπόθεση που θέτω στην αγάπη μου;
3. Μπορώ να αγαπώ άνευ όρων;"
**Κέντρο4: Το Κέντρο της Αγάπης**
Όταν οι εξαρτήσεις γίνονται προτιμήσεις,
η αγάπη ανθεί, χωρίς απαιτήσεις.
Δεν ψάχνουμε αντάλλαγμα, δεν περιμένουμε επιστροφή,
αγκαλιάζουμε τον άλλον με άνευ όρων αποδοχή.
Οι άμυνες λιώνουν, οι μάσκες φεύγουν,
η ενότητα ανθίζει, οι σχέσεις δεν πνίγουν.
Κατανοούμε τους άλλους, κι αν η εγωπάθεια τους καλεί,
συγχωρούμε με συμπόνια, δίχως αίσθημα ανωτερότητας στη φυγή.
Ούτε ανώτεροι ούτε κατώτεροι, μόνο ανθρώπινα ίσοι,
χωρίς παιχνίδια του "εγώ", που τη χαρά σβήνει.
Χαλαροί στις σχέσεις, αφήνουμε τον άλλον να ανθίσει,
και η αγάπη ελεύθερα ρέει, σαν ποτάμι που αναβλύζει.
Αυτή η αγάπη είναι της καρδιάς η αλήθεια,
αν την έχουμε νιώσει, ξέρουμε την ίαση της.
Όλοι αξίζουμε μια τέτοια αγάπη αγνή,
και οι άλλοι αξίζουν να τους αγαπάμε έτσι, ακόμη κι αν η ζωή πονά..
Αγάπη δεν σημαίνει αποδοχή κάθε συμπεριφοράς,
αλλά διάκριση, ενσυναίσθηση και ειλικρίνεια εντός μας.
Όπως η μητέρα αγαπά το παιδί με στοργή,
μα θέτει όρια στη συμπεριφορά του με σοφία και υπομονή.
Έτσι κι εμείς, αγαπάμε καθαρά,
χωρίς να συγχέουμε τον άνθρωπο με τα λάθη του στη σειρά.
Η αγάπη μας είναι συνεχής,
μα κάποιες πράξεις δεν αντέχουμε, δεν τις κρατάμε με σιγή.
Ωστόσο, μέχρι τώρα η αγάπη μας είναι ατελής,
μικτή με ανάγκες, φόβους, και προσδοκίες φυλακισμένης ψυχής.
Αν μας προδώσουν ή μας παραμερίσουν,
η "αγάπη" μας λυγίζει, και ο πόνος της προδοσίας αρχίζει.
Μα αν η αγάπη μας ήταν καθαρή,
τίποτα απ' αυτά δεν θα μας άγγιζε στην ψυχή.
Δεν θα νιώθαμε πίκρα ή θυμό,
αλλά θα συνεχίζαμε να αγαπάμε χωρίς εγωισμό.
Σαν το χρυσάφι, η αγάπη μας χρειάζεται εξαγνισμό,
μέσα στις σχέσεις, τα λάθη βγαίνουν στην επιφάνεια σωρό.
Κάθε σχέση μάς δείχνει τι χρειάζεται να διορθώσουμε,
για να καθαρίσουμε την καρδιά και να αγαπάμε αληθινά.
Κάθε φορά που νιώθουμε αρνητικά,
ας ρωτήσουμε τον εαυτό μας με σοφία γλυκιά:
**1. Τι ζητάω από τον άλλον που δεν μου δίνει;
2. Μπορώ να τον αγαπώ, ακόμη κι αν δεν εκπληρώνει αυτή την ανάγκη μου;
3. Μπορώ να αγαπήσω δίχως όρους, αληθινά και καθαρά;**
Αυτή είναι η τέχνη της αγάπης της απέραντης,
που όλα αγκαλιάζει και όλα συγχωρεί με αθωότητα και εμπιστοσύνη.
σε αυτό που Είναι.
Τα λυγίσματα προς τα πίσω βοηθούν στην εξισορρόπηση του τσάκρα Anahata, δημιουργώντας φυσικά περισσότερο άνοιγμα στην καρδιά, γεγονός που ενισχύει την ικανότητά μας να προσφέρουμε συμπόνια στους άλλους.
Ακολουθία Γιόγκα για το Άνοιγμα της Καρδιάς: Ακολουθία Γιόγκα με Λυγίσματα Πίσω
Οι στάσεις γιόγκα με λύγισμα πίσω μπορεί να είναι προκλητικές για κάποιους, ιδιαίτερα όταν διατηρούνται για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Ενθαρρύνουμε το σώμα (με καλύτερη ευλυγισία και σταθερότητα) να διατηρήσει αυτές τις στάσεις για περισσότερο χρόνο. Όταν διατηρούμε μια συγκεκριμένη στάση, διεγείρουμε (και ισορροπούμε) τα τσάκρα και βιώνουμε μια ελεύθερη ροή ενέργειας.
Στην προχωρημένη αυτή ακολουθία γιόγκα περιλαμβάνονται στάσεις με λυγίσματα προς τα πίσω (παραμένοντας στη στάση για περίπου 1-2 λεπτά), εστιάζοντας στο Τσάκρα της Καρδιάς (Anahata Chakra). Η ισορροπία του Τσάκρα της Καρδιάς αποτελεί μέρος των Ακολουθιών Γιόγκα για το Άνοιγμα της Καρδιάς και προσφέρει οφέλη που υπερβαίνουν το φυσικό σώμα. Ένα ισορροπημένο Τσάκρα της Καρδιάς προσφέρει πολλά οφέλη όπως καθαρισμό, ανανέωση, φρεσκάδα και την ικανότητα να δίνεις και να δέχεσαι αγάπη.
Η ακολουθία ξεκινά με το
- άνοιγμα της κάτω πλάτης και των γοφών σε όρθιες στάσεις γιόγκα, σε συνδυασμό με
- στάσεις γιόγκα σε ύπτια θέση, και καταλήγει σε
- στάσεις με λύγισμα πίσω για να βοηθήσει στο άνοιγμα της καρδιάς.
Η ροή της πρᾶνα κινείται από το Τσάκρα της Ρίζας (Muladhara Chakra) προς το Τσάκρα της Καρδιάς (Anahata Chakra).
Προσοχή εάν υπάρχει από ημικρανία, προβλήματα πίεσης, καρδιακά προβλήματα ή άγχος.
